Wanneer je wilt leren autorijden stap je in het veld van het onbekende. Voor het eerst ben JIJ de bestuurder van de auto en niet degene die op de achterbank zit.
Zelf een auto besturen is een nieuw en onbekend gebied en kan best spannend zijn.
De meeste van mijn leerlingen zijn gemotiveerd en doen hun uiterste best om het autorijden te leren. Dat kost inspanning en tijd. Een leerling die denkt dat ze het beter MOET doen, zet zichzelf onder druk. Dit geeft spanning. Vaak mogen deze leerlingen geen fouten maken van zichzelf. De leerling kan zich gefrustreerd voelen dat het niet lukt.

Voor veel leerlingen is het een uitdaging om beter te WORDEN. Dit doe je door oefenen en trainen. En dit is exact wat ik in mijn rijlessen voortdurend doe en aangeef. Door te vertellen dat ‘leren’ mag en een oefenproces is, wordt de spanning van de leerling minder en geeft deze zichzelf meer ruimte en tijd.
Nu refereer in naar de bovenstaande uitspraak: Hoe zou het voor je zijn om te DOEN, te oefenen en weer DOEN, zodat je BETER WORDT… Dan haal je de spanning eraf en geef je ruimte en tijd aan jezelf.

Deze manier leren is wetenschappelijk onderzocht. In het jaar 2000 won Dr. Kandel de Nobelprijs, doordat zij ontdekte dat als mensen een beetje informatie leerden, de synaptische connectie (dat is verbinding van de zenuwcellen) van de hersenen verdubbelde, maar als deze informatie niet werd herhaald of niet kon worden herinnerd dan was deze connectie binnen uren of dagen weg”.

Het daagt mij voortdurend uit om autorijden als trainingsproces aan te bieden en het ‘ in wording zijn’ van de leerling te koesteren. Nog een grotere uitdaging is het om de leerling te coachen op deze mindset. Het is oke dat alles wat je leert in je autorijles er baat bij heeft dat de oefening herinnerd en herhaald wordt, zodat het nieuwe aangeleerde ondersteund blijft in je brein.