Laura (21 jaar)

Tijd

Het werd gewoon tijd dat ik mijn rijbewijs ging halen. Ik ben 21.

Ik was bijvoorbeeld op vakantie in Portugal en we wilden een auto huren en ik vond het dan best jammer dat ik niet kon rijden. Dacht ik: “He dat wil ik ook gewoon kunnen”. Volgens mij wordt het nu tijd om te beginnen als ik er zo over denk.

Proefles

Datgene wat ik het belangrijkste vond is dat ik me prettig zou voelen bij mijn rijinstructeur in de auto. Dat weet je eigenlijk alleen als je een proeflesje hebt gedaan. Na de proefles was ik heel tevreden met Lida en dacht ik hij is in een keer raak.

Verhouding Leraar Leerling

Ik vond het fijn dat er niet constant aandacht was voor het behalen van het rijbewijs, maar er was ook ruimte voor gezelligheid. Tijdens het rijden heb ik de auto heel erg eigen kunnen maken, vooral omdat we liedjes hebben geluisterd, muziek opgezet. Ik heb zeker mijn eigen twist aan kunnen geven en dat Lida de ruimte daaraan heeft gegeven. Ik kreeg niet een leraar leerling verhouding, maar meer van:” we zitten samen in de auto”.

Verduidelijking

De uitleg die Lida gaf hielp vooral als zij tekende en die autootjes die zij had. Dan kon Lida het echt ook laten zien en heb ik echt visueel een beeld. Dan komt het bij mij veel beter binnen dan dat als het alleen gezegd wordt. Ik moet het wel doen om het te leren.

Geen angst, wel moeilijk

Ik had nooit het moment dat ik dacht dat ik angstig was om te remmen of angstig in het verkeer, omdat ik zeker wist dat Lida sowieso mijn fout zou opvangen. En dat er een soort engeltje op mijn schouder zat die altijd ervoor zou zorgen dat het goed zou komen.

Daardoor durfde ik meer risico te nemen. En kon ik ook zien wanneer het goed uitpakte en wanneer het niet goed uitpakte.

Ik vond het wel moeilijk om met hoge snelheid en druk verkeer op de snelweg te rijden met meer dan twee rijstroken, waar je moest opschuiven. Ik ben durven gaan rijden. Gewoon durven. De zekerheid krijgen om het te doen. Daardoor heb ik het verplaatsen van rijstrook onder de knie gekregen.

Faalangst examen

Ik denk dat ik iedereen die het ook maar een beetje eng vindt om een examen te gaan doen een faalangst examen aanraad, vooral omdat je weet dat je een examinator hebt die gespecialiseerd is op mensen die faalangst hebben. Die beter aanvoelt in wat voor staat van zijn je bent. De stress wordt automatisch minder als je weet dat er iemand in de auto zit die jouw gevoel beter begrijpt.

Geslaagd

Dat had ik niet verwacht, maar dat was wel heel fijn om te horen. Want tijdens de examenrit had ik een stress momentje, dat ik dacht: “Dit is het gewoon, dit is het einde…”. Dat voelde die examinator ook heel goed aan. Zij zette de auto aan de kant, stelde een paar vragen over wat ik doe in het dagelijks leven en zonder dat ik het eigenlijk door had heeft ze me helemaal afgeleid van wat er eigenlijk in mijn hoofd speelde.

De examinator wist dus gewoon dat ik niet iemand was die benadrukt wilde hebben hoe ik met de situatie omging, maar die gewoon eigenlijk afgeleid moest worden voor nog 10 minuten. Zij heeft daar een hele grote rol in gespeeld.

Rijangst of geen rijangst

Ik weet dat Lida vooral gespecialiseerd is met mensen met rijangst en ik denk ook dat zij goed zou kunnen zijn voor mensen met faalangst, omdat ik het heb ervaren. Rijangst of geen rijangst

Ik denk dat iemand met faalangst sowieso voor Lida zou moeten gaan of als je iemand bent met rijangst zou je ook sowieso voor Lida moeten gaan en als je een normaal, zonder angst iemand bent dan zou het een bonus zijn om bij jou rijles te nemen.   Voor mij is het uitgepakt als een bonus. Ik dacht ik ben gewoon een normaal iemand, ik ga gewoon rijlessen bij iemand en het komt helemaal goed. En uiteindelijk bleek dat ik faalangst had en toen dacht ik…jeetje wat ben ik blij dat ik bij Lida zit, want zij weet wel hoe je ermee om moet gaan. Dus dat was eigenlijk heel relaxed.

Kwaliteit versus geld

Bij Lida krijg je echt wel kwaliteit voor wat je betaalt als het ware. Je krijgt veel persoonlijk contact. Het is een soort van constant contact. En niet een afstandelijke, oké je weet je gaat nu een uur rijden en dat is het.

Drive

De eerste keer had ik het rijexamen niet had gehaald, toen zag ik er eigenlijk heel erg tegenop om weer te gaan rijden. Dus ik had ook meteen met Lida een afspraak gemaakt voor de volgende rijles, want dan kom ik er niet onderuit. Wat ik die les heel leuk vond was dat we toen heel gezellig gewoon met zijn tweeën naar mijn boshuisje in Hilversum zijn gereden. Totaal niet gefocust op het rijexamen. Gewoon lekker er even tussenuit. En dat was eigenlijk precies wat ik nodig had. Ik wilde eigenlijk even aan het rijexamen ontsnappen. En dat is heel leuk dat Lida dat weet te koppelen. Toch een soort van het rijden. We zijn ook een keer gaan lunchen en ja ik weet niet, dat gaf voor mij weer heel erg de drive om weer door te gaan. Ik vond het echt heel leuk. Dus bedankt daarvoor.

Bonus

Lida kan de ruimte geven aan mensen om echt zichzelf te zijn in de auto. Ik vind het best moeilijk om echt mijzelf te zijn bij onbekende mensen. Lida heeft ook echt in de tijd dat ik bij haar heb gereden, er gewoon voor leren zorgen dat ik waarde daaraan kan hechten om mezelf te zijn. Dat heeft zij laten inzien dat het belangrijk is dat ik dat kan in de auto. Heel erg bedankt.

Daarom denk ik ook dat het voor mensen ook een bonus kan zijn. Als je bij een algemene rijschool je rijlessen gaat afnemen, misschien dat het iets goedkoper is maar die hele extra zorg die Lida biedt die mogelijkheid die heb je er niet bij. Dat is gewoon wel een groot verschil.

Marjolein (37 jaar)

Rijangst

Voordat ik aan de angstvrij autorijlessen begon, dacht ik of er wel nog iets aan te doen was.

Is mijn rijangst niet al te erg en lukt dat dan nog? Ook de vraag of het een stukje falen is en in die zin de vraag of ik wel echt nodig heb? Voordat ik contact opnam met Lida wist ik ook niet of dit gevolgen zou kunnen hebben voor mijn rijbewijs, omdat je weer opnieuw rijlessen gaat nemen. Het was me wel duidelijk toen ik met Lida had gesproken. Ik hoefde niet meer van vooraf aan te beginnen met lessen.

Intake

Ik ben met mijn klacht naar mijn huisarts gegaan, die me doorstuurde naar de fysiotherapie voor ademoefeningen. Maar dat is natuurlijk het beste in de auto. De frustratie van twee en half jaar niet kunnen autorijden heb ik een afspraak gemaakt voor een intake. Na de intake had ik er eigenlijk heel veel zin in meteen. Dat kwam door het vertrouwen wat Lida gaf. Het fijne gevoel dat ze creëerde en door haar uitleg. En vooral te benoemen dat het niet raar is wat ik had en dat ik niet de enige ben die daar last van heeft. Het voelde gewoon gelijk heel vertrouwd.

Vertrouwen

Ik vond vooral dat Lida een heel ontspannen sfeer neerzette en de aanwijzingen waren heel fijn. Dat Lida gewoon kritisch meekeek van wat gebeurt. Ik mocht ook benoemen wat ik voelde. Ja, dat vond ik gewoon heel fijn. Ik durfde ook gewoon alles uit te spreken. Dat gaf me vertrouwen om verder te gaan. Vooral ook de tips over de ademhaling, daar heb ik enorm veel aan gehad.

Doorbraak

Dat stuk over de dijk rijden, dat vond ik enorm lastig. Dat was wel echt een mijlpaal en Lida moest me er ook wel echt bijhouden. Dat heeft heel veel opgeleverd om dat te doorbreken. Ik vond de ervaring dat iemand voor mij ging stoppen, omdat ik een lesauto was wel bijzonder. Ja, dat ik eigenlijk alweer zo vertrouwd reed.

Tijd

Wat ik ook heel fijn vond was toen we naar Amsterdam reden en dat ik daarna opperde: “Zullen we terug langs Eemnes rijden?”. Lida ging daarin mee en ze zei: “Dat gaan we doen”. Ik had echt wel het idee dat zij enorm de tijd voor me had en mij ook volgde daarin.

Resultaat

Ik rijd in ieder geval weer auto. Een van de vier hoofddoelen die ik heb gesteld, heb ik nog niet volledig gehaald. En dat is alleen autorijden. Ik heb wel een stukje autogereden in mijn eentje, maar dat wil ik bewust gaan uitbouwen. Ik denk dat ik dat verder doe, wanneer het autorijden en sich weer fijner voelt. Relaxt autorijden en weer de snelweg op, dat doe ik wel gewoon.

Anker schouderklop

Dat doe ik ook nog steeds. Als ik een stukje auto heb gereden dan geef ik mezelf een schouderklop en ja mijn kinderen doen dat eigenlijk ook of mijn man of mijn moeder wie ernaast zit, die pikt dat ook echt op. Het bevestigt meer dan alleen woorden, die klop maakt echt dat die binnenkomt. In het begin dacht ik: Ik doe het, omdat het moet, maar eigenlijk voelt het gewoon heel goed. Het wordt echt geankerd daardoor.

Jerom de Roos (19 jaar)

Voordeel van het rijbewijs

Ik woon in Amsterdam en normaal gesproken is alles wel te bereiken met fietsen. Alleen ja, mijn ouders hebben een vakantiehuisje in België waar ze heel vaak zijn. Daar wil ik ook heel graag vaak zijn zonder mijn ouders en dan met vrienden. Dat was altijd een beetje moeilijk eigenlijk, omdat ik geen rijbewijs had en daar eigenlijk moeilijk kon komen. Het brengt me in staat om op vakantie te kunnen gaan en dergelijke. En sowieso ook om het rijbewijs gewoon te hebben. Omdat ik de mogelijkheid had, dacht ik eigenlijk: “ja waarom niet”. Weet je het is altijd fijn.

Nieuwe ervaring

Natuurlijk ik had geen enkele ervaring met autorijden van tevoren, dus het was compleet nieuw. Dan denk je: “hoe ga ik instaat zijn dat te kunnen?”. Ik kon niet inschatten hoe moeilijk het kon zijn en om deel te nemen aan het verkeer. Ben je er wel klaar voor of niet? Dat is eigenlijk iets waar je alleen achter kan komen als je het gaat doen. Omdat ik gelijk rijlessen nam kort nadat ik 18 jaar werd was het wel even extra zo van: “wow dit is echt nu deelnemen aan het volwassene leven”.

De bediening automatiseren

In het begin wanneer de auto nog niet geautomatiseerd is, dan moet je echt nog heel veel nadenken over alles. Dat was echt een hele grote moeite. En dat is dan eigenlijk een beetje een rede waarom ik niet zoveel zin had om te rijden ofzo. Maar uiteindelijk wanneer je de techniek helemaal begrijpt en je focus meer kan fixen op het verkeer dan gaan die angsten ook een beetje weg. Want dan hoef je minder na te denken over alles en gaat het gewoon een stuk veiliger en vloeiender.

Aantal rijlessen

Mijn rijlessen heb ik echt heel fijn ervaren. We hadden uiteindelijk wel meer uren in gestoken dan van tevoren geanticipeerd was, maar dat vind ik wel fijn. Ik heb liever langzamer stapjes nemen in plaats van sneller en geforceerder.

Een klik tussen rijcoach en leerling

Ook de rijlessen gingen heel natuurlijk. Het klikte sowieso heel goed tussen onze persoonlijkheden dus de sfeer in de auto was altijd wel fijn. Telkens namen we de tijd voor dingen en luisterde ik goed naar de feedback en die feedback verwerkte ik dan weer ik de praktijk.

Leerstijlen van Kolb

Ik dacht dat die denker, beslisser, doener en dromer dat dat verplicht bij het CBR hoorde, maar dat is dus blijkbaar niet zo. Dan krijg je ook meer een persoonlijk beeld van de student. Elke student is anders en daar kun je dan goed op verder werken. Dat vind ik goed. Je stelde soms vragen aan het begin van een verkeerssituatie, van “hoe ga je dat aanpakken?” die vond ik altijd wel heel fijn, want die activeert je om na te gaan denken en te anticiperen over wat er kan gaan gebeuren. Ook hoe je daar defensief op kan voorbereiden. Dus dat vond ik hele fijne vragen.

Meer dan het rijbewijs halen

Ik denk misschien dat ik een betere fietser ben als het gaat om anticipatie van gebeurtenissen in het verkeer. Ook heb ik sowieso gesprekken gehad, waar ik zeker wel in de toekomst nog aan ga denken, maar die gesprekken hadden niets te maken met de rijles of zo.

In de eerste keer slagen

Het is natuurlijk wel vanzelfsprekend dat als je iets de eerste haalt waar je heel nerveus over bent je natuurlijk wel een boost krijgt in je zelfverzekerdheid. Zo van dat je het kan en dat je er hard voor gewerkt hebt. Dus denk ik zeker dat die gedachte “als je er tijd en werk instopt en belangrijkste: jezelf vertrouwd” zich wel gaat herhalen in andere situaties. In dit geval is de eerste keer slagen voor je rijexamen een resultaat van het werk dat wij er samen in gestoken hebben.

Klik

Ik denk dat je het meest kan klikken met rustige, slimme personen. Geen extraverte doeners, maar juist een beetje de denkers. Een goede leraar-leerling relatie is wel belangrijk bij rijles.

Leuk om te delen

Na de eerste toets vond ik het heel leuk om in het cafetaria iets te drinken en na te praten. Ik vond de theorieles dag ook heel leuk. Dat ik samen met andere leerlingen de theorie voor- bereidden en dan samen zijn op het theorie-examen. Gewoon ja, het kunnen praten over dingen buiten de rijlessen. We hebben ook altijd elkaars gedachten gang gehoord. Het gaf mij een groot gevoel van vertrouwen en met jou een speciale band. Ik ga de rijlessen ook wel missen. Wie weet komen we elkaar nog eens tegen en als dat zo is dan moet het zo zijn.

Sara van Gasteren

Het gevoel er klaar voor te zijn

Tien jaar geleden was ik begonnen met rijlessen. Toen had ik geen goede ervaring met een rijinstructeur. Dat maakte dat ik sneller ben gaan opgeven en dacht: “nou ik stop er mee”. Op dit moment had ik het gevoel, ik wilde het echt gaan doen, ik had het gevoel dat ik er klaar voor was. Mijn zus zei dat ze op vakantie ging naar Amerika en dat ze het heel leuk zou vinden dat ik mee zou gaan. En dat het heel fijn zou zijn dat ik zou kunnen rijden?! Dat was wel een leuk duwtje en een leuk doel om naar toe te werken.

Onzeker

Ik twijfelde wel of het mij ging lukken. Ik was er heel onzeker over of ik het wel zou kunnen. Ik zag heel erg tegen de theorie op, dat was al eigenlijk het eerste struikelblok. Dat heeft met leren te maken en dat is wat ik heel moeilijk vind. En ja, dat is ook gelukt. Het autorijden vind ik echt leuk. Dat maakte dat ik het wel vol kon blijven houden.

Leren autorijden is leuk

In het begin dacht ik dat er meer was over gebleven van de rijlessen lang geleden, maar dat is me tegen gevallen. Dat was heel erg weggezakt. Ik denk ook, achteraf gezien, dat ik niet veel geleerd heb op dat moment. Het was ook niet zo fijn natuurlijk de vorige keer. Deze keer ging het allemaal heel rustig. Ik vond het echt heel leuk. Je had me duidelijk uitgelegd hoe, wanneer en wat je allemaal met rijlessen ging doen in een soort stappenplan. In het praktijkboekje liet je me zien hoe de lessen in elkaar staken en dat was heel prettig voor mij.

Goed gevoel

Voor de start van de rijlessen heb ik een vragenlijst ingevuld over hoe ik het beste leer. Dat zorgde ervoor dat ik dacht: “he, maar jij gaat dus even naar mij kijken en daardoor weet je hoe je met mij moet omgaan”. Dat gaf wel een goed gevoel voor mij.

De rijles

In het begin van de rijles vond ik het gewoon heel fijn om even van tevoren te bedenken en te weten wat we gingen doen. En aan het eind gingen we overleggen: wat gaan we nu nog doen en wat heb ik nog nodig. Het praktijkboekje was niet eens zo belangrijk voor mij, maar was wel een leuke houvast om te kijken wat in de volgende weken ging gebeuren.

Uitleg krijgen

Ik merkte ook wel dat ik af en toe besefte dat ik graag alles heel snel wilde doen. Maar het is goed ook eventjes dingen uitgelegd te krijgen en even langs de kant van de weg te staan en een beetje meer theorie over hoe je het beste moet inparkeren. Dat was ook iets wat ik echt nodig had.

Zelfverzekerd zijn

In het begin ben je veel met de auto bezig en dat vond ik heel fijn. Het is dan ook heel prettig als je voelt dat je automatisch gaat schakelen of het knippertje aan doet, want dan hoef je niet meer de hele tijd te denken: “ik moet het knippertje aandoen”. Daar hoefde ik steeds minder over na hoefde te denken. Dat het steeds meer automatisch ging zorgde natuurlijk wel voor zelfverzekerd zijn.

Helpende gedachten kaartjes

De helpende gedachten kaartjes vond ik een leuke toevoeging. Dat hielp bij mij wel. Dat maakte echt dat ik me daar wel een beetje op kon verheugen. Even met een kaartje het positieve halen uit die dag. Ook als het even niet ging met rijden. In het begin vond ik het lastig om fouten te maken. Elke keer dat ik een fout maakte bleef het erg bij mij hangen. Dan trok ik een kaartje waarop dan bijvoorbeeld stond dat het niet erg is om een fout te maken. Jij bent heel goed in om te blijven vertellen dat het wel goed gaat of dat het de volgende keer wel goed gaat. Dat heeft mij heel veel goed gedaan.

Aanbeveling

Mensen die goed bij jou passen zijn mensen die onzeker zijn of ik denk ook wel een beetje angstig. Ik had het gevoel dat ik een beetje angstig was, maar dat heb je goed behandeld. Ik denk dat je alle mensen wel rijles kunt geven. Alle mensen zijn weer anders.

Veilig gevoel

Ik voelde me heel veilig in de auto ook al kon ik in het begin niet goed rijden. En dat is denk ik wel heel belangrijk dat jij mij het veilige gevoel gaf. Dat ik gewoon alles kon proberen wat ik wilde. Daar wil ik je voor bedanken.

Robin Kraakman (20 jaar)

Vader

Eigenlijk wist ik zeker dat ik mijn rijbewijs wilde halen, maar mijn vader had een beetje twijfels. Hij wist niet of het echt nodig was dat ik mijn rijbewijs ging halen, omdat we geen auto hebben. En wat moet je met een auto in Amsterdam. Mijn argument was dat ik misschien niet altijd in Amsterdam blijf wonen en je weet maar nooit wanneer het handig is. Mijn moeder, oom en tante en mijn vriend hadden zoiets van je moet je rijbewijs hebben, want dat is altijd handig. Uiteindelijk is hij van mening veranderd.

Spannend

Er zat een hele logische opbouw in de rijlessen waardoor het niet eng of te veel was. Op een gegeven moment dat je zelf aan het rijden bent, vond ik het wel vaak spannend, omdat ik het dan toch heel graag goed wilde doen. Ik wilde geen fout maken. En als ik dan een fout maakte dan bleef ik daar heel erg in hangen met me hoofd en baalde ik van ’zie je wel’. Dat was even een tegenslag voor me, waardoor het dan soms iets minder leuk maakte. Fouten maken is natuurlijk onvermijdelijk. Ook door de tips van Lida en door de helpende gedachten kaartjes bijvoorbeeld, heb ik daar wel mee om kunnen gaan uiteindelijk. Dus dat was weer eerder uitdagend.

Leerzaam moment

Ik denk dat het meest leerzame moment toch wel na de tussentijdse toets was. Ik baalde dat ik de bijzondere manoeuvres niet had gehaald. Ik heb toen feedback gekregen van de examinator. Ik moest meer rust nemen in mijn handelingen en consequenter echt kijken, want ik keek vaak wel en soms deed ik het ook helemaal niet. Daar moest ik meer op letten. En dat wist ik natuurlijk wel al, maar door de toets werd ik er wel van bewust. Lida en ik hebben toen samen in de auto zijn feedback besproken en gekeken van hoe gaan we dat nou aanpakken. Wat kan ik dan nu anders doen? We hebben die hele route nog een keer gereden en ik heb die feedback toegepast en ging het super goed. Ik voelde me ook heel erg bewust met besluiten nemen en zo, waardoor ik heel veel zelfvertrouwen kreeg.

Veilig rijden

Wat vooral bij mij heel erg heeft geholpen was, wat Lida ook zei, stel je haalt die afslag niet of de richting volgen lukt niet, geeft niet! Zolang je maar gewoon veilig met de auto bent en echt bezig bent met plaats op de weg. Dus de auto is eerst en de richting volgen is tweede en als dat niet lukt ja jammer dan, maar dan heb je wel veilig gereden. Dat gaf me ook wel rust.

Dagen voor het examen

Het was heel gek, want in de dagen naar mijn afrijden toe en die laatste paar lessen was ik toch wel erg aan mijzelf aan het twijfelen. Zo van ‘kan ik het wel?’ en bij elk klein foutje ‘zie je wel het lukt niet’. In die dagen naar mijn examen toe was ik erg zenuwachtig. Ik was gewoon bang door de zenuwen. Dat die het dan zouden verpesten zeg maar. En toen de dag voor het examen en op de dag zelf was ik super rustig. Ik weet niet hoe, maar ik had gewoon het besef gekregen dat het gewoon helemaal aan mij ligt en ik heb het in mijn handen. Het besef van ‘ik kan het!’ en als ik gewoon rustig blijf gaat het me ook lukken. Ik had op de examen dag zelf ook wel echt het idee van ‘ik ga nu afrijden en ik haal mijn rijbewijs!’. En ik was vooral ook heel trots, weet je wel een spannend moment. Ik kon ook gewoon echt rustig blijven en me ook gewoon goed blijven voelen. En dat is ook beloond, want ik heb het in een keer gehaald en daar was ik natuurlijk super blij mee.

Vriendinnen

Ik denk eigenlijk wel dat iedereen bij jou terecht kan, want bijvoorbeeld Loulou en ik zijn allebei best wel verschillend. Ik ben wat angstiger en onzekerder af en toe en ik vroeg ook aan Loulou : heb jij eigenlijk ooit gehuild tijdens de rijles bij Lida?. Toen zei ze: nee, waarom zou ik huilen? Nou ik heb wel heel vaak huilend bij Lida in de auto gezeten en toen moesten we wel lachen. Dus ik denk dat je niet per se, want je bent natuurlijk wel een rijschool die ook voor rijangst is, rijangst hoef te hebben om bij jou te kunnen rijden. Ik weet eigenlijk wel zeker dat dat niet nodig is omdat jij goed weet wie je in de auto hebt zitten en dat je daar heel goed op aanpast. Waardoor ik eigenlijk wel denk dat ik je wel aan iedereen zou kunnen aan bevelen zeg maar.

Leuk en gezelligheid

Dat ik echt elke rijles echt heel erg gezellig vond. Ik vind dat dat ook genoemd mag worden dat het altijd wel een plezier was. De sfeer was altijd fijn en je was altijd heel erg geïnteresseerd in hoe het met me ging. Dus niet dat je gewoon met een instructeur in de auto zit, zo van nou, we gaan even een rondje rijden en dan ga ik weer naar de volgende, want je was wel echt bezig met mij en met het moment en wat ik nodig had. Dat vond ik wel een sterke kwaliteit. We hadden wel lol en je maakte af en toe grappen en dat we het hadden over wat we gingen doen in het weekend. Je was niet alleen persoonlijk betrokken bij mij, maar je vertelde ook wel dingen over jezelf waardoor het gewoon een fijne sfeer in de auto was.

Imme Kieviet

Mijn Motivatie

Ik had autorijden nog nooit echt gedaan dat ik wist niet wat ik moest verwachten, maar ik was er niet bang voor. Wat ik heel graag wil is dat, als ik op vakantie ga dan de auto kan pakken en een beetje te zien waar ik uitkom in plaats van dat ik vastzit aan treintijden en dergelijken.
Ik dacht vooral hoe eerder ik begin hoe eerder ik het ook heb, want nu heb ik het niet per se nodig. Maar het is wel fijn dat als ik het ooit bij mijn baan wel nodig heb, dat ik het dan gewoon heb en niet dan nog moet beginnen. Dat is nu nog een beetje ver weg, maar ik dacht hoe eerder je begint hoe handiger en dan heb je ook meer ervaring.

Fouten maken mag

Ik vond bij jou een hele fijne ervaring om van jouw les te hebben, want je bent gewoon best wel persoonlijk gericht, dus niet dat je heel algemene lessen geeft. Je kijkt gewoon wel echt goed wat ik wel goed kan en wat niet en als het iets te snel gaat dat je dan rustig daar echt aandacht aan geeft. Ik vond dat ik hele goede begeleiding daaraan had van jou.

En wat ik bij mezelf heel goed had gemerkt is dat het af en toe ook echt oké is, wanneer je iets nog niet meteen kan. Want dat vond ik wel lastig om dat een beetje toe te geven. Ik wil altijd alles een beetje meteen kunnen, maar dat kan natuurlijk gewoon niet.
Maar ik vond wel bij jou een hele fijne ervaring. Ik voelde me wel op mijn gemak daar.

Pakket met tussentijdse toets

Omdat ik niet voor een pakket met tussentijdse toets had gekozen had ik bij het eerste examen wel een beetje dat ik niet wist wat ik moest verwachten en dat ik zoiets had van “gaat het wel lukken?”. Toen bij de tweede keer examen dacht ik van: “ja, ik kan dit. Ik moet het gewoon alleen nog laten zien”. Maar ik denk, na uiteindelijk wat jij dus ook zei, dat het eerste examen een beetje als een tussentijdse toets was.

Ik raad mensen aan dat je beter een net iets te groot pakket kan kiezen met inderdaad een tussentijdse toets. Want dat lijkt me gewoon handiger, als dat je steeds kleine pakketjes koopt wat ik had gedaan. Dat je dan gewoon zeker weet dat je het kan wanneer je examen doet. Dat je er niet vaag half in gaat ofzo.

Keuze rijschool

Er zijn een aantal vriendinnen van mij die zitten dan bij een school met een beetje willekeurige rijles, wat dan heel goedkoop is. Maar ik heb het gevoel dat zij niet echt persoonlijke begeleiding krijgen. Ik ben natuurlijk niet bij de rijlessen zelf, maar ik weet niet wat ik hoor van hun en dan denk ik: “ik heb het volgens mij veel fijner”.

Mensen die niet weten waar zij rijlessen moeten nemen en wel heel graag persoonlijke begeleiding en het ook fijn willen hebben in de auto, die raad ik aan om jou te gaan lessen.

De prijs

Ik vond dat de verhouding rijlessen ten opzichte van de prijs het zeker waard was. Het is natuurlijk heel veel geld, maar dat heb je bij elke rijschool, het is gewoon duur rijles. Ik zou wel goedkoper uit zijn geweest als ik zo’n pakket had genomen. Dus dat is ook financieel voordeliger.
Maar ik vind wel, ik heb liever dat ik veel geld steek in goede lessen dan dat ik goedkoper uit ben en me niet veilig voel in de auto.

Gezellig

We hebben wel heel wat avonturen beleeft in de auto: een band die lek ging en dijkjes die heel klein waren, maar ja ik heb het altijd heel gezellig gevonden in de auto.
Ik mis het ook wel een beetje zo van wekelijks praat uurtje.

Veerle Beeker

Wat ik verwachte

Toen ik met autorijlessen begon dacht ik dat de theorie me wel zwaar zou vallen, omdat ik dyslectisch ben en het theorieboek heel saai was. 

Ik dacht dat ik de praktijk veel beter zou oppakken of veel sneller in ieder geval. Maar daar had ik me wel op verkeken, want het is gewoon iets nieuws leren en het zijn allemaal verschillende dingen die je tegelijk moet doen. Ik had best wel moeite met het om me heen kijken en ik bleef een beetje in die auto hangen voor bediening. Je kunt het allemaal wel apart doen, maar het is een kunst om dat allemaal te leren en toe te passen. En ik merk wel dat ik nog steeds bezig ben met leren terwijl ik al in de auto rijd.

Dat het anders is gegaan dan ik had verwacht kwam doordat leren autorijden toch wel wat moeilijker was. Mensen zeiden tegen mij: ‘Ja, ik heb het gewoon binnen 30 uur gehaald en het was best makkelijk’. En toen dacht ik natuurlijk dat ik dat ook moest kunnen, maar dat ligt natuurlijk echt aan de persoon.

Hoe ik het leerde

Ik heb het sowieso wel dat ik altijd alles heel erg snel wil doen, omdat ik dat op mijn werk ook zo doe. Weet je wel, hoe sneller hoe beter. Met autorijden was ik continu bezig wat er achter me gebeurde omdat ik dacht dat die ander door moest en ik vet gehaast me dingen ging doen. Ik ging niet rustig me dingen doen, zodat ik niet voldoende ging afremmen en te hard de bocht nam. Door de coaching van Lida kwamen we erachter waarom ik zo snel de bocht in ging, omdat ik het gevoel had dat iemand achter mij zat te drukken. Ik weet dat het iets van mij is dat als mensen langzaam voor me lopen, ik kan daar ook niet tegen. Dat ik altijd alles snel wil doen is met autorijden niet altijd goed. Dat werkte gewoon niet.

Als het na de uitleg van Lida niet lukte, dan keken we samen hoe het wel ging lukken. Lida vroeg dan wat het beste voor mij werkte. Ik gaf toen aan dat ik vaker hetzelfde wilde doen, want na 1x blijft het gewoon niet hangen. Bijvoorbeeld: bochten maakte ik veel te groot en zo gingen we bij Sloterdijk 100x de bochten doen. Door continu te zeggen welke wel goed ging en welke niet, ging het wel goed. Dat werkte goed bij mij. Ik vond het fijn dat Lida er open voor stond om het op die manier te doen. Dus op een andere manier les te geven zeg maar.

Tussentijdse toets

De tussentijdse toets heeft wel verschil gemaakt. Ik was niet alleen zenuwachtig over het halen van de bijzondere verrichtingen of niet, maar ook degene die naast je zit die ik niet ken, daar word ik al zenuwachtig van en hoe het examen gaat. Door de toets wist ik hoe het examen zou gaan. Ook de ervaring hoe de examinator met je omgaat vond ik wel heel fijn. En dat ik de bijzondere verrichtingen had gehaald vond ik ook heel fijn. En het is ook heel fijn dat je alleen maar aan het rijden bent met je examen.

In de eerste keer geslaagd

Ik vind dat ik het best goed heb gedaan, want ik ben wel de eerste keer geslaagd. In Amsterdam. Toch ik dacht wel dat ik het sneller zou doen, zeg maar. Waar het op neer komt is dat ik het anders had ingeschat, maar dat maakt niet meer uit, want ik heb het wel gewoon gedaan en gehaald.

Ik denk dat mensen die angstig zijn met rijden goed bij jou kunnen lessen, omdat je heel rustig bent. Mensen die niet opgejaagd willen worden, zeg maar. Mensen die rustig op hun eigen tempo hun rijbewijs willen halen. Die mensen moeten gewoon bij jou gaan lessen. Zo denk ik erover.